شیخ الرئیس ابوعلی حسین بن عبدالله سینا،پزشک،فیلسوف ودانشمند بزرگ ایرانی بین سالهای 363 تا 372 قمری متولد شد. در 10 سالگی قرآن و علوم ادبی را آموخت. منطق،هندسه و مجسطی را فرا گرفت و پس از آن به مطالعه علوم الهی و طبیعی وطب و ریاضی پرداخت ؛ تا آنجا که در سن 18 سالگی در علوم مختلف متبحر شد. و چون طبیبی حاذق بود به دربار سامانیان ، خوارزمشاهیان ، دیلمیان راه یافت. در دربار شمس الدوله به مقام وزارت رسید. مدتی در زمان پسر شمس الدوله به زندان افتاد. پس از رهائی از زندان به اصفهان رفت و همراه علاء الدوله کاکوئی به همدان رفت و همواره همراه وی بود ؛ تا آنکه بوعلی در اول رمضان 428 قمری به مرض قولنج از دنیا رفت و در شهر همدان مدفون گشت. آثار معروف ابن سینا عبارتند از: شفا ، قانون ، نجات ، دانشنامه علائی ، اشارات و حکمت المشرقیه. آثار و تالیفات او در حدود 238 کتاب و رساله است. در ضمن از او 65 بیت شعر به یادگار مانده است.